بررسی ویژگی های زیرسطحی سازه فروشویی توده ای با استفاده از روش های ژیوفیزیکی؛ موردمطالعاتی: معدن مس سرچشمه

Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 454

This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JRAG-1-1_001

تاریخ نمایه سازی: 19 شهریور 1396

Abstract:

از مسایل مهمی که در رابطه با عملیات فروشویی توده ای وجود دارد، نیاز به آگاهی از سطح محلول باردار مس در قسمت های مختلف سازه، تعیین مناطق اشباع و غیر اشباع و بررسی کیفیت و غلظت محلول در قسمت های مختلف سازه است. در این مقاله، با استفاده از برداشت های صحرایی ترکیبی ژیوفیزیک شامل روش های مقاومت ویژه الکتریکی، پلاریزاسیون القایی IP و رادار نفوذی به زمین GPR، به بررسی ساختار داخلی سازه فروشویی تودهای شماره 3 معدن مس سرچشمه پرداخته شد. هدف اصلی، تعیین مناطق اشباع از محلول و همچنین بررسی مسیرهای احتمالی جریان ترجیحی محلول بوده است. بدین منظور، پس از قطع پاشش بر روی محدوده شماره 903 سازه فروشویی توده ای شماره 3 به مدت 10 روز، برداشت های صحرایی در طول پنج پروفیل موازی انجام شد. حداکثر عمق بررسی در برداشت های مقاومت ویژه و IP به دلیل مساحت کم محدود شماره 903 برای گسترش آرایه الکترودی، به 20 متر محدود شد. همچنین جذب امواج رادار در محیط های با رسانندگی بالا، باعث کاهش عمق نفوذ در برداشت های GPR گردید. در نهایت، با استفاده از نتایج حاصل از تفسیر داده های صحرایی و با کمک گرفتن از نتایج مطالعات آزمایشگاهی که قبل از برداشت های صحرایی انجام شده بود، مناطق اشباع از محلول باردار مس، مناطق خشک و مسیرهای عبور محلول مشخص گردید. با توجه به نتایج حاصل، از میان روش های ژیوفیزیکی انجام شده، روش مقاومت ویژه الکتریکی بهترین روش برای پایش سازه فروشویی توده ای تشخیص داده شد.

Keywords:

سازه فروشویی توده ای مقاومت ویژه الکتریکی پلاریزاسیون القایی رادار نفوذی به زمین معدن مس سرچشمه

Authors

مصیبت مرادی پور

دانشجوی کارشناسی ارشد، بخش مهندسی معدن، دانشگاه شهید باهنر کرمان

حجت اله رنجبر

استاد بخش مهندسی معدن، دانشگاه شهید باهنر کرمان

آزاده حجت

استادیار بخش مهندسی معدن دانشگاه شهید باهنر کرمان

سعید کریمی نسب

دانشیار بخش مهندسی معدن، دانشگاه شهید باهنر کرمان