ساختار سرعتی پوسته در حاشیه شمال غربی زون ایران مرکزی
Publish place: Applied Geophysical Research Journal، Vol: 2، Issue: 2
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 325
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JRAG-2-2_003
تاریخ نمایه سازی: 19 شهریور 1396
Abstract:
در این مطالعه ساختار سرعتی پوسته در زیر دو ایستگاه باند پهن شبکه لرزه نگاری ملی ایران INSN آشتیان-اراک ASAO و نایین NASN واقع در حاشیه شمال غربی ایران مرکزی نزدیک شهرهای آشتیان و نایین با روش برگردان هم زمان توابع گیرنده موج P منحنی های پاشندگی سرعت فاز و گروه موج رایلی مورد بررسی قرار گرفت جهت تعیین توابع گیرنده از روش تکرار واهمامیخت در حوزه زمان و دور لرزهایی با طول مسیر دایره بزرگ چشمه- گیرنده بزرگ تر از 30 ͦ و کوچک تر از 90 ͦ و بزرگای بیش از 5 استفاده گردید؛ که در فاصله سال های 2009 تا 2013 در این ایستگاه ها به ثبت رسیده اند. منحنی های پاشندگی سرعت گروه و فاز موج رایلی از مطالعه ی بر روی ساختار پوسته و گوشته ی بالایی فلات ایران در بازه ی دوره ی تناوبی 10 تا 100 ثانیه تامین شده است. توابع گیرنده پاسخ ساختار محلی زمین به رسید تقریبا قایم امواج P در زیر یک لرزه سنج سه مولفه ای بوده؛ که به تباین های سرعت موج برشی حساس هستند. ناهماهنگی عمق- سرعت در اطلاعات توابع گیرنده باعث غیر یکتایی مسیله ی برگردان می شود؛ اما با دخالت دادن اطلاعات حاصل از سرعت مطلق برآوردهای پاشندگی و برگردان هم زمان این دو مجموعه ی داده ای، می توان بر این محدودیت غلبه کرد و به اطلاعات دقیق تری در مورد ساختار پوسته ای رسید. نتایج این مطالعه نشان می دهند که عمق ناپیوستگی موهو در زیر ایستگاه آشتیان-اراک ASAO 50± کیلومتر و در زیر ایستگاه نایین NASN 56±2 کیلومتر است و این عمق در حاشیه شمال غرب ایران مرکزی موهو به طور متوسط 53±2 کیلومتر است.
Keywords:
Authors
منصوره موچان
دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده علوم و فناوری های نوین، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته کرمان
افسانه نصرآبادی
استادیار، دانشکده علوم و فناوری های نوین، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته کرمان
حبیب رحیمی
استادیار، موسسه ژیوفیزیک، دانشگاه تهران
محمد رضا سپهوند
استادیار، دانشکده علوم و فناوری های نوین، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته کرمان