قاسم کمالی جغین - گروه مدیریت بازرگانی، دانشکده مدیریت، واحد بین الملل قشم، دانشگاه آزاد اسلامی،قشم، ایران
محمدحسین رنجبر - گروه مدیریت بازرگانی، دانشکده مدیریت، واحد بین الملل قشم، دانشگاه آزاد اسلامی،قشم، ایران

هدف اصلی گزارشگری مالی ارایه اطلاعات مناسب برای تصمیم گیری استفاده کنندگان اطلاعات مالی است. گزارشگری مالی ممکن است در قالب صورت های مالی یا سایر ابزارهای انتقال دهندهی اطلاعات صورت پذیرد. علاوه بر اطلاعات مندرج درصورت های مالی، اطلاعات افشا شده خارج از صورت های مالی هم به صورت گسترده ای بر پایه ی پیش بینی ها و برآوردهای مدیریت قرار دارند. بسیاری از اطلاعات ارایه شده بوسیله ی گزارشگری مالی در بردارنده ی پیش بینی در خصوص عملیات آینده است. بنابراین انتظار می رود که بدلیل برآوردهای ناقص مدیران از آینده تجاری شرکت ها، اطلاعات افشا شده از طریق صورت های مالی و خارج از آن در بردارنده خطاهای مشترکی باشند. این مقاله به بررسی روش مبتنی برنظریه نوین مجموع اوراق بهادار (پرتفوی) پرداخته است.

گزارشگری مالی، اطلاعات، مدیران، اوراق بهادار