زهرا خادمیان - کارشناس ارشد، مدریت دولتی، گروه تحول دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

امروزه فرایند تغییر سازمانی در بسیاری از سازمان ها به عنوان چالش واقعی تبدیل شده است. فرایند تغییر در هر سازمانی و در هر موقعیتی با توجه به تفاوت در ماهیت و ارزشهای سازمان، مدیریت، سبک رهبری و رفتار و نگرش کارکنان منحصر به فرد است. علاوه بر این در تغییر همیشه خطر شکست وجود دارد زیرا که مردم به طور کلی نسبت به تغییرات مقاومند. برای برخی، تغییر ممکن است رضایت، شادی و مزایایی به ارمغان بیاورد، در حالی که برای دیگران همان تغییر ممکن است درد، استرس و بحران به ارمغان بیاورد. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر عوامل موثر بر بدگمانی کارکنان به تغییر سازمانی (کارکنان ستادی بیمارستان های سینا، امام خمینی و شریعتی می باشد. تحقیق حاضر در میان کارکنان ستادی بیمارستان سنا، شریعتی و امام خمینی و حجم نمونه 260 نفر انجام شد. بر اساس مطالعات نظری و نیز شواهد تجربی، مهمترین عواملی که برای تحریک بدگمانی سازمان شناسایی شدند عبارت اند از عدالت سازمانی، مشارکت در تصمیم گیری، نقض قرارداد روانشناختی، و شخصیت منفی. برای گرداوری اطلاعات بهوسیله 5 تا پرسشنامه با طیف هفت تایی( 1=کاملا مخالف و 7 =کاملا موافق) صورت پذیرفت. نتایج این تحقیق نشان داد که در میان شش عامل موثر بر بدگمانی به تغییر، بعد شخصیت ستیزه جو و بدگمان، بیشترین تاثیر را بر بدگمانی کارکنان نسبت به تغییر در سازمان دارد و عدالت توزیعی کمترین تاثیر را دارد.

بدگمانی، تغییر سازمانی، محرک ها