بررسی رابطه استرس شغلی با فرسودگی شغلیدر کارکنان پزشکی قانونی شهرستان شهرکرد

پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه بین مولفه های استرس شغلی (نقش، حمایت مسیولین، حمایت همکاران، کنترل، تقاضا، ارتباط و تغییرات) با مولفه های فرسودگی شغلی (خستگی عاطفی، عملکرد شخصی، مسخ شخصیت و درگیری) در کارکنان پزشکی قانونی شهرستان شهرکرد صورت گرفته است. ابزار جمع آوری اطلاعات،پرسشنامه های استاندارد استرس شغلی با 53 سوال و فرسودگی شغلی مسلچبا 25 سوال بود. روش پژوهش توصیفی- پیمایشی و همبستگی و از لحاظ هدف کاربردی است. جامعه آماری این پژوهش 29 نفر از کارکنان پزشکی قانونی می باشند. روایی محتوی پرسشنامه هاتوسط اساتید خبره و نیز صاحب نظران در پژوهش های متعدد تایید شده است. برای تایید پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده گردید و پایایی در سطح 0.88 و 0.81 به ترتیب برای مولفه های استرس شغلی و فرسودگی شغلی بدست آمد. در این تحقیق از آزمون های آماری مقایسه میانگین یک جامعه ( t تک نمونه ای)، آزمون کولموگروف- اسمیرنوف، آزمون فریدمن استفاده شد. به منظور تحلیل استنباطی داده ها روش آماری ضریب همبستگی پیرسون به کار برده شد. باتوجه به نتایج آزمون میانگین برای متغیرها، میزان استرس و فرسودگی شغلی ومولفه های آن ها در میان کارکنان پزشکی قانونی شهرستان شهرکرد در سطح اطمینان 95 %، در حد متوسط است. یافته ها در خصوص وجود رابطه بین استرس شغلی و فرسودگی شغلی حاکی از آن است که همبستگی مثبت و معنی داری 0.381 بین متغیرهای استرس و فرسودگی شغلی وجود دارد. به این معناکه با افزایش استرس شغلی، فرسودگی شغلی نیزافزایش مییابد. همبستگی بین سه مولفه تقاضا، ارتباط وتغییرات استرس شغلی با فرسودگی شغلی معنی داراست که در مورد تقاضا رابطه منفی -0.415 و در مورد دو متغیر دیگر رابطه مثبت به ترتیب 0.529 و 0.415 است. با توجه به آزمون فریدمن، بالاترین رتبه مربوط به نقش بامیانگین رتبه 5.62 می باشد و بعد از مولفه تغییرات و تقاضا به ترتیب با میانگین رتبه 5.45 و 5.16 قرار دارند.

Keywords:

استرس شغلی , فرسودگی شغلی , ضریب همبستگی پیرسون