بررسی رابطه ویژگی های شخصیتی با پیشرفت تحصیلی و انگیزش تحصیلی دانش آموزاندختر مقطع متوسطه اول آموزش و پرورش ناحیه دو بندرعباس

هدف از انجام این بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیتی با پیشرفت تحصیلی و انگیزش تحصیلی دانش آموزان بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول آموزش و پرورش ناحیه دو بندرعباس در سال تحصیلی 95-1394 بودند که از 4251 نفر تشکیل شده بودند. نمونه آماری پژوهش با استفاده از روش تصادفی طبقه ای و بر اساس فرمول کوکران تعداد 352 نفر برآورد شد. این بررسی به روش توصیفی از نوع همبستگی صورت گرفته و جهت جمع آوری داده ها از سه پرسش نامه استاندارد ویژگی های شخصیتی (مک کری و کاستا، 1985) پیشرفت تحصیلی (فام و تیلور 1999 و انگیزش تحصیلی هارتز 1980 بهره گرفته شد و جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و ضریب رگرسیون چند متغیره استفاده گردید که نتایج حاصل نشان داد: بین ویژگی های شخصیتی و ابعاد آن با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر رابطه معنی داری وجود دارد و از آن بین، بعد برون گرایی بیشترین توانایی پیش بینی (توان پیش بینی 14 درصد) پیشرفت تحصیلی دانش آموزان را دارد. از طرفی دیگر بین ویژگی های شخصیتی و ابعاد آن با انگیزش تحصیلی دانش آموزان دختر نیز رابطه معنی داری وجود داشته و از آن بین، بعد دلپذیر بودن پیش بینی کنندهقوی تری (توان پیش بینی 17 درصد) برای انگیزش تحصیلی دانش آموزان بود.

Keywords:

ویژگی های شخصیتی , پیشرفت تحصیلی , انگیزش تحصیلی , دانش آموزان