بررسی رابطه بین هیجان خواهی و سازگاری، با عملکرد در درس آمادگیجسمانی در دانش آموزان مدارس تربیت بدنی(لرستان کرمانشاه)

هدف انجام این تحقیق بررسی رابطه هیجان خواهی و سازگاری اجتماعی با عملکرد تحصیلی در درس آمادگی جسمانی دانش آموزان ورزشکار مدارس تربیت بدنی ( لرستان-کرمانشاه) بود.روش ها: وش پژوهش از نوع همبستگی است وجامعه آماری آن شامل کلیه دانش آموزان پسر مدارس تربیت بدنی استانها (لرستان – کرمانشاه) می باشد، که در سال تحصیلی 2010-2011 به صورت روزانه مشغول به تحصیل بوده. کل دانش آموزان 240 نفر بودند، و طبق جدول مورگان 147 نفر از طریق نمونه گیری طبقه ای نسبی انتخاب گردید. ابزار پژوهش مقیاس 40 سوالی هیجان خواهی زاکرمن و مقیاس 60 سوالی سازگاری اجتماعی سینا وسینگ بوده است الگوی فرضی پژوهش با استفاده از روش همبستگی وآمارتوصیفی نظیر، وفراوانی، میانگین ، انحراف استاندارد وآمار استنباطی آزمون T مستقل وضریب همبستگی پیرسون، از آزمون Zr فیشر برای بررسی تفاوت دو ضریب همبستگی استقاده شده است.یافته های تحقیق: بین هیجان خواهی و عملکرد در درس آمادگی جسمانی رابطه معنی داری وجود ندارد. اما بین سازگاری و عملکرد در درس آمادگی جسمانی رابطه معنی دار مثبت وجود دارد. نتیجه گیری: می توان در یافت که هیجان خواهی بر عملکرد تحصیلی موثر نیست اما فعالیت های ورزشی عامل موثری در افزایش سازگاری و عملکرد تحصیلی دانش آموزان است.

Keywords:

هیجان خواهی , سازگاری , فعالیت های ورزشی , عملکرد تحصیلی