بررسی رابطه کمال گرایی و خودتنظیمی و خودکارآمدی در نوشتن در دانشجویان

با توجه به نقش و اهمیت مهارت نگارش مقاله در دوره تحصیلات تکمیلی بر آن شدیم تا به بررسی رابطه کمال گرایی و خودتنظیمی و خودکارآمدی در نوشتن دانشجویان دوره کارشناسی بپردازیم در همین راستا 3 هدف عمده مورد بررسی قرار گرفت 1 بررسی رابطه کمال گرایی و خودتنظیمی 2 - بررسی رابطه خودتنظیمی و خودکارآمدی در نوشتن 3 - توان پیش بینی خودکارآمدی در نوشتن توسط خودتنظیمی و کمال گرایی. روش نمونه گیری، نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای بوده است. تعداد نمونه بر اساسفرمول کوکران 338 نفر از دانشجویان تحصیلات تکمیل بود که به روش تصادفی ساده انتخاب گردیدند. نتایج حاصله نشان داد که ارتباط معناداری بین کمال گرایی و خودتنظیمی در نوشتن وجود ندارد همچنین بین خودکارآمدی در نوشتن و خرده مقیاسه ای کمال گرایی رابطه معنادار وجود نداشت اما از سوی دیگر بین خودکارآمدی در نوشتن و خودتنظیمی رابطه معنادار وجود داشت و کمال گرایی و خودتنظیمی 68 . 3 درصد از خودکارآمدی در نوشتن را پیش بینی می کنند. این نتایج نقش و اهمیت خودتنظیمی و مهارت خودتنظیمی را در خودکارآمدی در نوشتن مشخص نمود همچنین نقش کمال گرایی در مانع سازی در بهبود مهارت خودکارآمدی نیز مشخص گردید

Keywords:

کمال گرایی , خودتنظیمی , خودکارآمدی در نوشتن