خشکسالی و اثرات زیان بار آن بر دام و طیور

خشکسالی در حقیقت بخش اجتناب ناپذیر از تغییرات نرمال آب و هوایی بوده و باید به عنوان پدیده قابل بازگشت و غیره قابل پیش بینی در مراتع مورد توجه قرار گیرد. از آنجائیکه خشکسالی اثر مستقیم بر مراتع طبیعی دارد بنابراین تاثیرش بر دامداری سنتی که از مراتع به ویژه مراتع بهاره و تابستانی تغذیه می کند بیشتر است تا بر دامداری صنعتی. بر اثر خشکسالی و کمبود و تا نبود آب و علوفه کافی مسائل متعددی پیش می آید که منجر به لاغر شدن دامها و نامرغوب شدن پشم و پوست و گوشت و غیره می شود. توان شیردهی و سرانجام غیر اقتصادی شدن نگهداری دام بر اثر عوامل نامساعد که دامدار مجبور به دل کندن از دام یعنی منبع درآمد و مایه حیات زندگی خود می شود علاوه بر آثار خشکسالی بر مراتع این آثار زیان بار بربیماری های دام و طیور و اثرات اقتصادی و اجتماعی زیر بخش کشاورزی نیز خود را جلوه گر می سازد. مدیریت برای مقابله با خشکسالی بر دام و نجات آنها از نابودی بسته به شرایط تفاوت دارد. ولی آنچه اهیمت دارد آن است که مدیر واحدهای کشاورزی بتوانند در 3 دوره کوتاه و میان مدت و دراز مدت در مقابله با آن برنامه ریزی نماید.

Keywords:

خشکسالی , دام و طیور , مرتع , مدیرت دام