بررسی میزان آگاهی کشاورزان از مسایل آب و آبیاری مطالعه موردی استان گلستان

سه گام عملیاتی که دستگاه های اجرایی نیاز است برای افزایش راندمان آبیاری بردارند شامل ایجاد انگیزه اقتصادی در مصرف بهینه آب، اصلاح روش های موجود آبیاری در برنامه ریزی کوتاه مدت و تغییر روش های سنتی به مدرن در برنامه ریزی طولانی مدت می باشد. پژوهش حاضر بهمنظور بررسی میزان آگاهی کشاورزان از مسایل آب و آبیاری در سال زراعی 88 - 1387 در استان گلستان اجرا شد. نوع تحقیق پیمایشی و اطلاعات از طریق مصاحبه و تکمیل پرسشنامه از تعدادی از کشاورزان و کارشناسان منتخب به دست آمد. نتایج نشان داد آب مورد نیازحدود 76 % از پرسش شوندگان از چاه، 18 % از رودخانه و بقیه از چشمه، شبکه های آبیاری و آب بندان تامین می شود. بیش از 89 % کانال های آبیاری خاکی، حدود 8% از کانال ها پوشش بتنی دارند و حدود 3 درصد از لوله برای انتقال آب استفاده می کنند. میزان آگاهیکشاورزان از برنامه ریزی آبیاری بسیار اندک است. بطوریکه حدود 95 % از کشاورزان نمی دانند که چه مقدار آب به مزرعه می دهند. حدود %93 از کشاورزان از روش آبیاری سنتی با استفاده از کانال های خاکی و 7 درصد از روش آبیاری تحت فشار برای آبیاری استفاده می کنند.نتایج همچنین نشان داد که علل اصلی هدر روی آب در مزارع، انهار خاکی ) 26 %(، پستی و بلندی زمین ) 29 %( و آبیاری نامناسب ) 20 %( است. همچنین عوامل اصلی عدم تحقق برنامه های افزایش راندمان آبیاری به دلایل متعدد از جمله ارزش نا معقول اقتصادی آب، اندازه قطعات زراعی و مالکیت خصوصی آب هستند.

Keywords:

منابع آبی , آبیاری , آگاهی کشاورزان , استان گلستان