ابراهیم فلاح - استادیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری، ساری

قرآن کریم، این معجزه جاودانه الهی و یگانه کتاب ممتاز عالم وجود، از دیرباز همواره مورد اهتمام و در کانون تفکر و توجه صاحبان دانش و فرهنگ از مسلمانان و غیرمسلمانان بوده است. حاصل و ثمره این نگاه ها و اندیشه ورزی ها، میراث بزرگی از آثار گرانسنگ علمی است که در قالب مکتوبات تفسیری، علوم قرآنی و بالاخص ترجمه های گوناگون ارزنده، به ساحت فرهنگ دینی و اسلامی عرضه شده است. یکی از این ترجمه ها که نقطه عطف مهمی در  ترجمه های قرآن در حوزه اهل سنت شبه قاره هند بوده، ترجمه قرآن به فارسی از شاه ولی الله دهلوی است. از آنجا که این ترجمه، تحت اللفظی است، همانند سایر ترجمه ها، قابل نقد و دارای نقاط قوت و ضعف می باشد. این پژوهش با عنوان نقد و بررسی ترجمه شاه ولی الله دهلوی با روش توصیفی تحلیلی و جمع آوری اطلاعات به شیوه فیش نگاری و با هدف دستیابی به ترجمه دقیق تر و صحیح تر در صدد کنکاش در آسیب شناسی فنی ادبی ترجمه شاه ولی الله دهلوی است. لذا نگارنده در این مقاله قصد دارد با ارایه شواهد و ترجمه پیشنهادی خود به نقد و بررسی ترجمه قرآن دهلوی بپردازد. دستاورد حاصل از این تحقیق نشان می دهد که ترجمه شاه ولی الله دهلوی دارای اشتباه و خطاهایی در حوزه صرف و نحو، ترجمه واژگان، عربی زدگی در کاربرد واژگان و ... بوده که مورد نقد و بررسی قرار گرفته است.

قرآن کریم، ترجمه، آسیب شناسی فنی و ادبی، شاه ولی الله دهلوی، زبان فارسی