تابآوری به عنوان میانجی رابطه پنج عامل بزرگ شخصیت وشادکامی

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه علی پنج عامل بزرگ شخصیت با تابآوری و همچنین آزمون نقش واسطهای تابآوری در رابطه بین پنج عامل بزرگ شخصیت و شادکامی انجام پذیرفت. در این پژوهش تعداد 300 نفر ( 169 دختر و 131 پسر) از دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز با استفاده از روشنمونهگیری تصادفی چند مرحلهای بهعنوان نمونه انتخاب شدند. شرکتکنندگان فرم کوتاه پرسش نامه نیو (NEO-FFI) مقیاس تابآوری کانر و دیویدسون CD-RISC و پرسشنامه شادکامی آکسفورد OHI را تکمیل کردند. ارزیابی الگوی پیشنهادی از طریق الگویابی معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزار SPSS-21 و AMOS-21 انجام شد. بهعلاوه جهت آزمودن مسیرهای واسطهای از روش بوتاستراپ استفاده شد. نتایج حاصل از پژوهش حاضر نشان داد که الگوی پیشنهادی دارای برازش نسبتاخوبی با دادهها میباشد که با انجام اصلاحاتی بهبود یافت. به طور کلی نتایج بیانگر آن بود که چهار ویژگی شخصیتی روانرنجوری، وظیفهشناسی، گشودگی به تجربه و برون گرایی رابطه علی مستقیم با تاب آوری دارند. همچنین این ویژگیهای شخصیتی رابطه علی غیرمستقیم معنیداری با شادکامی از طریق تابآوری نشان دادند.

Keywords:

شادکامی , تاب آوری , پنج عامل بزرگ شخصیت