ابولفضل شمسایی - استاد دانشکده مهندسی عمران،دانشگاه صنعتی شریف تهران
خسرو حمزه پور - کارشناس ارشد عمران- آب حوزه ،معاونت فنی-دفتر مهندسی و پژوهش رجا،تهران

در یکی از سیستمهای منابع آب، آبهای زیرزمینی به تنهایی مورد استفاده قرار نمی گیرند و بهتر است با منابع آبهای سطحی بصورت تلفیقی جهت تامبن نیازها استفاده گردند. از جمله محاسن روش بهره برداری تلفیقی را می توان به ،ارزان تر شدن پروژه تامین آب، استفاده بیشتر دراز مدت از آبهای سطحی، کم شدن حجم مخازن سدها کمتر شدن تلفات تبخیر و تعریق در محل اشاره نمود. در این تحقیق با استفاده از مدل pmwin ابتدا لایه آبدار دشت نقده - اشنویه شبیه سازی شده و بعد از کالیبره نمودن آن، نتایج نهایی تغییرات سطح آب زیرزمینی در چاهکهای مختلف بدست آمده است. از الگوریتم ژنتیک که تابع هدف آن بالابردن اطمینان پذیری سیستم (کاهش ریسک) است، برای بهینه سازی تلفیقی در محدوده طرح استفاده شده است. هدف اصلی از مدل بهینه سازی تلفیقی، تدوین الگوریتم بهره برداری بهینه از منابع آب سطحی و زیرزمینی در راستای تامین نیازهای آبی برای مصارف مختلف و با اطمینان بالا می باشد. مصارف بکار رفته در این مدل شامل نیازهای منطقه از نظر شرب، صنعت و کشاورزی می باشد.

بهره برداری تلفیقی،تغییرات سطح آب زیرزمینی،الگوریتم ژنتیک،اطمینان پذیری سیستم،تامین نیازهای آب