مستنصر میر

تفسیر قرآن درقرن بیستم با سبک تفسیر سنتی که به طور کلی می توان گفت از قرون اولیه اسلامی تا پایان قرن نوزدهم ادامه داشت، مقطع رابطه کرده است. یک جلوه این قطع ارتباط تلقی سوره های قرآن به عنوان واحدهای پیوسته است. من با بررسی آثار چندتن از مفسران معاصر بحث خواهم کرد که این تلقی اکنون در تفسیرهای جدید قرآن نسبتا جا افتاده است. این بررسی به چهار بخش تقسیم می شود. بخش نخست پیشینه تاریخی کوتاهی را عرضه می کند. در بخش دوم توصیفاتی از جنبه های مربوط به آثار شش تن از مفسران جدید قرآن ارایه می شود. بخش سوم تحلیلی از آن توصیفات است و بخش چهارم دربردارنده ملاحظاتی کلی است.