ارزیابی تحمل به خشکی سه ژنوتیپ گلرنگ بهاره در شرایط بیرجند

به منظور ارزیابی مقاومت سه ژنوتیپ گلرنگ به تنش خشکی و نیز تئین مناسب ترین شاخص یا شاخص های مقاومت به خشکی آزمایشی به صورت بلوک های کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند انجام شد و سه ژنوتیپ (کوسه، IL111، PI) در دو شرایط تنش (دور آبیاری هر بیست و یک روز) و بدون تنش (دور آبیاری هر هفت روز) قرار گرفتند. شاخص های کمی مقاومت و حساسیت به خشکی مانند شاخص تحمل، میانگین هندسی بهره وری، میانگین هارمونیک، شاخص حساسیت به تنش، میانگین بهره وری، شاخص تحمل به تنش محاسبه شدند. نتایج تجزیه واریانس و مقایسه میانگین ها در هر کدام از شرایط رطوبتی تنش دار و بدون تنش ، نشان داد که از لحاظ عملکرد دانه و کلیه شاخص های مقاومت به خشکی بین سه ژنوتیک تفاوت معنی دار وجود دارد. طبق کلیه شاخص ها به جز شاخص های تحمل و حساسیت به تنش رقم کوسه و PI مقاوم به تنش رطوبتی در شرایط خشک و نیمه خشک هستند. کلیه شاخص ها همبستگی مثبت و معنی داری با عملکرد در شرایط تنش و بدون تنش داشتند. اما شاخص حساسیت به تنش همبستگی معنی داری با عملکرد در شرایط تنش نداشت در حالی که با عملکرد در شرایط بدون تنش همبستگی مثبت و معنی دار داشت.

Keywords:

ژنوتیپ , تنش خشکی , شاخص های تحمل به خشکی , گلرنگ