سیدحسن اسلامی

مقبولیت نوشته، افزون بر رعایت مسایل فنی و ساختاری نگارش، در گرو رعایت اصول اخلاقی است. به این معنا که اخلاق نگارش بخشی ناگسستنی ازفرآیند نوشتن است. برای بررسی اخلاق نگارش م یتوان از رهیاف تهای مختلفی چون پیامدگرایانه، تکلیف گرایانه، و فضیلت گرایانه سود جست. با این حال، نویسنده در نوشتار حاضر اخلاق نگارش را از منظر فضیلت گرایانه به بحث می گذارد. به زعم نویسنده، صداقت، حدشناسی، شجاعت، و شفافیت، از جمله آشکارترین فضایل قلمی است که بدون آ نها هر نوشت های فاقد صلاحیت اخلاقی خواهد بود. از این رو، وی هر کدام از صفات و ویژگی های مذکور را در امر نگارش اخلاقی به طور مبسوط تشریح می نماید. در خلال بحث، نویسنده با ارایه شاهد مثال هایی از بی فضیلتی های رایج در عرصه نگارش و به خصوص یاوه نویسی، می کوشد تا طرحواره ای از اخلاق نگارش فضیل تگرایانه به دست دهد و اخلاق نگارش را نه به مثابه ضوابط و اصول، بلکه چونان فضایل منشی فکری و رفتاری بازشناسد.

نگارش اخلاقی، اخلاق نگارش، رویکرد فضیلت گرایانه در نوشتن، فضایل قلمی، فضایل اخلاقی نگارش، فضایل نگارشی، اخلاق نوشتن، اخلاق نگارشفضیلت گرایانه