شاهرخ رنجبر بهادری - گروه آموزشی علوم پاتوبیولوژی دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد ا سلامی واحد گرمسار،گرمسار، ایران
سعید بکایی - گروه آموزشی بهداشت و مواد غذایی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران
عرفان خلخال - دانش آموخته دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار، کرمسار، ایران

در بررسی فوق از پاییز 1381 تا اواخر تابستان 1382 از شهرهای مختلف استان آذربایجان غربی شامل بوکان، مهاباد، سردشت، نقده، ارومیه، سلماس و خوی، نمونه مدفوع 56 راس بز، 100 راس گاو و 100 راس گوسفند)، 256 قلب، 150 ریه، 300 محوطه بطنی و 150 جفت چشم از لحاظ آلودگی کرمی مورد بررسی قرار گرفتند و مجموعا 16 گونه کرم شامل: استرتاجیا سیرکومسینکتا، استرتاجیا واکسیدنتالیس، مارشالاجیا مارشالی، همونکوس کونتورتوس، نماتودیروس اسپاتیگر، نماتودیروس اوآراتیانوس، نماتودیروس اینورمالیس، تریشوریس اویس، چابرتیا اوینا، هلیکومترا ژیاردی، مونزیا بندینی، آویتلینا سنتری پانکتاتا، دیکروسلیوم دندریتیکوم، فاسیولاهپاتیکا، مرحله نوزادی اکینوکوکوس گرانولوزوس (کیست هیداتیک) و مرحله نوزادی تنیا هیداتی ژنا (سیستی سرکوس تنیوکولیس) از نشخوارکنندگان مورد مطالعه جداگردید و میزان آلودگی کرمی بز 85/7 درصد، گوسفند 64 درصد و گاو 21 درصد تعیین شد. در مجموع میزان آلودگی فوق در کل نشخوارکنندگان اهلی استان 52% می باشد. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار، 1385، دوره 1، شماره 2، 47-43

استان آذربایجان غربی، آلودگی کرمی، نشخوارکنندگان