مطالعه آناتومی و تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) تاندون ها و لیگامانهای ناحیه کف پایی مفصل قلمی- بندانگشتی شترمرغ (Struthio camelus)

Publish Year: 1387
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 544

This Paper With 6 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JVM-4-1_001

تاریخ نمایه سازی: 19 شهریور 1396

Abstract:

جهت مطالعه آناتومی و آسیب شناسی تاندون ها و لیگامان، روش های متعددی در انسان، اسب، سگ، گربه و دیگر حیوانات به کار گرفته شده است که از آن جمله می توان به روش های ت صویربرداری اشاره نمود MRI بهترین ابزار تشخیصی رایج در تصویربرداری ساختارهای بافت نرم می باشد که نه تنها به روش های دیگر تصویر برداری نظیر اولتراسونوگرافی اجازه می دهد نواحی ضایعه دیده را به دقت تعیین ک نند بلکه در رابطه با ماهیت ضایعه نیز به ما اطلاعات می دهد. همچنین با نشان دادن تغییراتی که همراه با مراحل مختلف بیماری و التیام می باشند شدت، زمان ضایعه و پیش آگهی درمان را برای ما مشخص می کند. MRI توانایی تشخیص جراحاتی را دارد که به وسیله سایر روش های تصویر برداری قابل تشخیص نیستند و به عنوان روش استاندارد طلایی در تشخیص موارد آسیب شناختی تاندون ولیگامان کاربرد دارد. در تصویربرداری به روش تشدید مغناطیسی تغییرات پاتولوژیک در تاندون و لیگامان به صورت تغییر اندازه، شکل و یا شدت سیگنال ساختار مربوطه تعین می شود. در این مطالعه از تعداد 5 جفت قلم پا متعلق به 5 قطعه شترمرغ استفاده گردید از این پنج قطعه شترمرغ 3 قطعه ماده و 2 قطعه نر بودند و میانگین سنی آنها 1/38±12/39 ماه بود. اسکن ناحیه قلمی- بندانگشتی با استفاده از دستگاه نیم تسلا فیلیپس در مقاطع عرضی، طولی و سهمی انجام پذیرفت. بعد از آن، هر دو نمونه در مقطع عرضی ناحیه مفصل قلمی- بند انگشتی به وسیله اسالپل برش داده سده و تصویربرداری گردید. اندازه مساحت مقطع عرضی، ضخامت و پهنای هر یک از تاندون ها با نرمافزار Scion image تعیین و اندازه های به دست آمده به روش MRI و آناتومی با آزمون آماری T student مورد مقایسه قرار گرفتند. جهت اندازه گیری ها تنها از مقاطع عرضی استفاده شد زیرا ضخامت، پهنا و مساحت مقطع عرضی فقط در این مقطع بطور ه مزمان قابل اندازه گیری می باشد اندازه مساحت مقطع عرضی به دست آمده از این دو روش تفاوت معنی داری را از لحاظ آماری با هم نشان نمی دهند. مقایسه نتایج این تحقیق با تحقیقات مشابه در این زمینه نشان می دهد که تصویربرداری به روش تشخیص م غناطیسی ابزار ارزشمندی در تعیین آناتومی نرمال تاندون ها آسیب شناسی آنها دارد. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار، 1387، دوره 3، شماره 1، 6-1.

Authors

حمید محی الدین

دانش آموخته دوره تخصصی گروه رادیولوژی، دانشکده علوم تخصصی دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران

عباس وشکینی

گروه رادیولوژی، دانشکده علوم تخصصی دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران

حسن گیلانپور

گروه علوم پایه، دانشکده علوم تخصصی دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران

شهرام اخلاقپور

گروه رادیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران