مجید محمدنزاد شموشکی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرگز، گروه شیلات، بندرگز، گلستان، ایران
مهدی سلطانی - گروه بهداشت و بیماری های آبزیان، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
عیسی شریف پور - گروه بهداشت و بیماری ها ، موسسه تحقیقات شیلات ایران
محمدرضا ایمانپور - گروه شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران

در این تحقیق آزمایشات به صورت ساکن (Static) و بر اساس روش استاندارد TRC, 1984 به مدت 45 شبانه روز در اکواریوم هایی با حجم آب 180 لیتر و پارامترهای فیزیکوشیمیایی آب از جمله pH، سختی کل، اکسیژن محلول و درجه حرارت به ترتیب برابر pH=7-8/2، سختی کل (300mg/l (CaCo3، اکسیژن بالای 7 میلی گرم در لیتر و درجه حرارت 2±15 درجه سانتیگراد انجام گردید. میزان LC50 در 96 ساعت سم دیازینون برابر 0/4 میلی گرم در لیتر بدست آمد و مقادیر LC50, LC10 و LC90 طی 96 ساعت و میزان حداکثر غلظت مجاز (میزان LC5096h تقسیم بر 10) به ترتیب برابر 0/193، 0/4، 0/831 و 0/004 میلی گرم در لیتر بدست آمد. سپس تیمارهای آزمایشی شامل: تیمار شاهدف تیمار 1 با غلظت LC1=0/106، تیمار 2 با غلظت LC5=0/157 و تیمار 3 با غلظت MACvalue=0/04 تهیه و مولدین نر ماهی سفید برای مدت 45 روز تحت تاثیر غلظت های فوق قرار گرفتند، بطوریکه هر کدام از تیمارها با 3 تکرار و 3 عدد مولد نر ماهی سفید در داخل 12 تانک وارد گردیدند. نتایج نشان داد که دیازینون باعث کاهش میزان هورمون تستوسترون و افزایش هورمون آدرنالین می گردد و از این لحاظ تفاوت معنی دار آماری بین تیمارهای مورد نظر مشاهده گردید (p<0/05) اما هیچ تفاوت معنی دار آماری در میزان هورمون کورتیزول و نور آدرنالین در بین تیمارهای مورد بررسی مشاهده نگردید (p> 0/05). پژوهشنامه دامپزشکی، 1390، دوره 7، شماره تکمیلی، 11-7.

غلظت های تحت کشنده، دیازینون، هورمون، مولد نر ماهی سفید