اثر عصاره ریشه سنبل الطیب بر آستانه تشنج ناشی از پنتیلن تترازول در موش سوری

مطالعات مختلف نشان داده است که ریشه گیاه سنبل الطیب حاوی مقدار قابل توجهی از اسیدهای آمینه آزاد همچون گابا و مواد دیگر مثل والریک ا سید و ا یزووالرات است. همچنین آثار ضد تشنجی برای این مواد در مدلهای حیوانی تشنج ذکر شده و در طب سنتی نیز ریشه این گیاه بعنوان داروی ضد تشنج مطرح گردیده است. در این مطالعه اثر ضد تشنجی عصاره آبی ریشه گیاه سنبل الطیب، با استفاده از روش استاندارد ایجاد تشنج شیمیایی، توسط پنتیلن تترازول (PTZ) در موش سوری بررسی شد. پس از تعیین آستانه تشنج در گروه کنترل، دوزهای مختلف سنبل الطیب (1g/kg و 0/5 و 0/25) بصورت خوراکی تجویز و اثر آنها بر روی آستانه تشنجات ناشی از PTZ بررسی گردید. نتایج بدست آمده نشان داد که آستانه تشنج ناشی از PTZ در موش های سوری گروه کنترل 35/052/87 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن بود و سنبل الطیب به صورت وابسته به دوز باعث افزایش معنی دار (p<0/05) آستانه تشنجات ناشی از PTZ شد. افزایش آستانه تشنج در این مطالعه توسط سنبل الطیب احتمالاض م ربوط به درگیری سیستم مهاری گاباارژیک است. ا لبته اثر ضد تشنجی این ماده در انسان و م کانیسم های دخیل در آن نیاز به بررسی بیشتر دارد. پژوهشنامه دامپزشکی، 1390، دوره 7، شماره تکمیلی، 47-43.

Keywords:

سنبل الطیب , پنتیلن تترازول , تشنج , موش سوری