محمدرضا محزونیه - گروه پاتوبیولوژی دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران
مهدی سلیمی - پژوهشکده بیماری های مشترک انسان و دام، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران
عارفه گلستان فر - دانشجوی دکترای دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران
سیدمحمدعلی حسینی نسب - دانشجوی دکترای دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران

بیماری زبان آبی یک بیماری ویروسی غیرواگیر در نشخوارکنندگان به ویژه گوسفند است که با فراوانی کمتر در گاو، بز، بوفالو، آهو، شتر آنتلوپ ها دیده می شود. عمدتا توسط حشرات منتقل می شود و باعث ضایعاتی در مخاط بینی، د هان و اندام های حرکتی می شود. همچنین گزارشاتی مبنی بر ایجاد سقط در برخی حیوانات وجود دارد. شتر یکی از حیواناتی است که مخزن این ویروس ا ست ولی علایمی نشان نمی دهد. از این رو می تواند باعث انتشار عفونت در مناطق مختلف و حیوانات دیگر شود. هدف از این مطالعه، جستجوی ژنومی ویروس بلوتانگ در شترهای یک کوهانه ی کشتار شده در مرکز ایران بود. به منظور جستجوی توالی قطعه ژنومی S7 در ویروس زبان آبی، از تعداد 110 شتر یک کوهانه ی کشتار شده در کشتارگاه نجف آباد نمونه ی خون، تهیه شد. جهت جلوگیری از انعقاد، به نمونه های خون هپارین اضافه شد و در یک محفظه در کنار یخ به آزمایشگاه ارسال گردید. با استفاده از روش اسید گوانیدیم- ایزوتیوسیانات و فنل- کلروفرم استخراج RNA انجام پذیرفت. سپس نمونه ها به روش RT-PCR مورد آزمون قرار گرفت. محصول PCR حاصل از آزمون، روی ژل آگاروز 1/5 درصد برده شد و پس از رنگ آمیزی با اتیدیوم بروماید، توسط ژل داکیومنت قرایت گردید. نتایج آزمون نشان د اد که کلیه نمونه ها منفی هستند که خوشبختانه می تواند گویای آن باشد که این عفونت در منطقه ی مورد بررسی از کشورمان وجود ندارد و یا متعاقب عفونت گذرا، ویروس بلوتانگ در خون شتر یک کوهانه پایداری طولانی مدت ندارد. با توجه به اینکه این بیماری در برخی استان های دیگر گزارش شده بهتر است مطالعات بیشتری در خصوص آلودگی شتر صورت پذیرد.

شتر، ویروس بلوتانگ، نجف آباد، ایران