مطالعه اثر ضدباکتریای عصاره اتانولی سیاه دانه علیه تعدادی از باکتری های بیماری زای مهم دامپزشکی

امروزه مصرف نامنظم و بی رویه آنتی بیوتیک های سنتتیک و تجاری زمینه ساز بروز مقاومت دارویی در باکتری ها و بر جا گذاشتن عوارض جانبی و باقی مانه های دارویی در فرآورده های دامی شده است که این امر لزوم استفاده از ترکیباتی طبیعی نظیر گیاهان دارویی برای اهداف درمانی را رهنمون می سازد. در این مطالعه ویژگی های ضد باکتریایی سیاه دانه علیه 10 باکتری مهمر بیماری زا ا ز دیدگاه دامپزشکی مورد بررسی قرار گرفت. جدایه های بالینی باکتریهای مختلف از حیوانات توسط واکنش های بیوشیمیایی و ویژگی های کشت و ریخت شناسی شناسایی شدند. حداقل غلظت ممانعت کنند از رشد باکتری (MIC) و حداقل غلظت کشنده باکتریایی (MBC) عصاره اتانولی سیاه دانه با روش Macro broth dilution و برای هر یک از سویه های پاتوژن باکتریایی تعیین گردید. میانگین حداقل غلظت ممانعت کننده از رشد و حداقل غلظت کشنده باکتری (میلی گرم به ازای هر میلی لیتر) به ترتیب در پرسینیا انتروکولیتیکا (100 و 200)، لیستریا مونوسیتوژنز (12/5 و 25)، کورینه باکتریوم سودوتوبرکلوزیس (12/5 و 12/5)، کورییه باکتریوم رناله (3/125 و 6/25)، بروسلاآبورتوس (25 و 50)، پاستورلامولتوسیدا (6/25 و 6/25)، منهیمیا همولیتیکا (3/125 و 3/125)، تروپرلا (آرکانوباکتریوم) پیوژنز (3/125 و 6/25)، اشریشیاکلی (100 و 200)، استافیلوکوکوس آریوس (50 و 50) تعیین گردید. بیشترین فعالیت ضد باکتریایی در مورد منهیمیا همولیتیکا با حداقل غلظت ممانعت کننده از رشد 3/125 میلی گرم در هر میلی لیتر و کمترین فعالیت ضد باکتریایی در مورد اشریشیا کلی و پرسینیا انتروکولیتیکا با حداقل غلظت ممانعت کننده از رشد 100 میلی گرم در هر میلی لیتر م شاهده شد. نتایج این مطالعه نشان داد که عصاره اتانولی سیاه دانه بر رشد تمام باکتری های پاتوژن مورد آزمایش اثر ممانعتی داشت و می توان از این عصاره یا ترکیبات خالص شده از آن در کنترل عوامل عفونی استفاده نمود.

Keywords:

سیاه دانه , عصاره اتانولی , باکتری های بیماری زا , دامپزشکی