ارزیابی اثر درمانی عصاره های آبی و هیدروالکلی گیاه استبرق و داروی بوتالکس بر آلودگی هموپروتیوس در کبوتران

در این تحقیق اثر عصاره آبی و هیدروالکلی گیاه استبرق و نیز داروی بوتالکس بر روی تک یاخته خونی ه موپروتیوس در کبوتران در دو دوره درمانی مورد بررسی قرار گرفت. در دوره اول ابتدا 24 کبوتر آلوده به هموپروتیوس و 6 کبوتر سالم با بررسی میکروسکوپی گسترش های خونی از بین یک گله انتخاب گردیدند. سپس به 5 گروه 6 تایی تقسیم شدند. به گروه های آلوده 1 و 2 به ترتیب عصاره های آبی و هیدرولاکلی گیاه استبرق با دوز 0/3 mg/kg به مدت 7 روز متوالی به صورت خوراکی داده شد و به گروه 3 داروی بوتالکس به میزان 2/5 mg/kg به صورت داخل عضلانی تزریق گردید. 24 ساعت بعد از آخرین تجویز عصاره ها، از ورید بالی کبوتران گسترش خونی تهیه شد و بعد از بررسی میکروسکوپی میزان پارازیتمی در گروه مختلف م ورد بررسی قرار گرفت. فقط در گ روه 3 درمان شده با بوتالکس میزان پارازیتمی به صفر رسیده بود در حالی که در گ روه های 1 و 2 هیچ گونه تغییری د ر میزان پارازیتمی بوجود نیامده بود. در د وره دوم درمانی، کبوتران به گروه های شش تایی تقسیم شده و با غلظت های 10، 100، 1000 برابر غلظت اولیه درمان گردیدند. به گروه های 1 و 2، دو غلظت 10 و 1000 برابر به مدت 7 روز به صورت خوراکی داده شد. به گروه 3 غلظت 100 برابر عصاره آبی به صورت داخل عضلانی به میزان 0/3 mg/kg تزریق گردید. در پایان این دوره از ورید بالی گستر خونی تهیه گردید و پارازیتمی محاسبه شد. نتایج نشان داد که میزان غلظت و نوع تجویز عصاره آبی استبرق تاثیری بر میزان پارازیتمی انگل نداشتند. بر پایه نتایج بدست آمده بنظر می رسد که عصاره آبی والکی استبرق هیچ اثر درمانی برای علیه آلودگی هموپروتیوس در کبوتر نداشته در حالی که داروی بوتالکس می تواند به عنوان دارویی موثر بر علیه آلودگی هموپروتیوس تجویز گردد.

Keywords:

هموپروتیوس , کبوتر , استبرق , بوتالکس