بررسی سرولوژیک بیماری استرانگلز دراسبان بر خی ازمناطق استان خوزستان به روش الایزا

Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 530

This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JVR-71-4_001

تاریخ نمایه سازی: 19 شهریور 1396

Abstract:

زمینه مطالعه: استرانگلز بوسیله استرپتوکوکوس اکویی تحت گونه اکویی ایجاد میشود. باکتری بطور بارز قسمت فوقانی دستگاه تنفس وغدد لنفی سر و گردن تک سمیان را درگیر م یکند. هدف: هدف از این مطالعه بررسی شیوع سرمی استرانگلز و رابطه آن با فاکتو رهای سن و موقعیتجغرافیایی است. روش کار: در این تحقیق نمون ههای سرمی از 184 راس اسب انتخاب شده به طور تصادفی از شهرهای اهواز، شوشتر، باغملک، شوش، آبادان، رامهرمز و دزفول جمع آوری گردید و بوسیله آزمایش الایزا مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین 85 سوآب بینی که بطور تصادفی ازاسبان جمع آوری شد از نظر استرپتوکوکوس اکویی تحت گونه اکویی بوسیله کشت باکتریایی ارزیابی گردید. نتایج: شیوع سرمی استرانگلز 5/ 37 % )فاصله اطمینان 95 % 5/ 44 - 5/ 30 ( بود. رگرسیون لاجستیک نشان داد شانس آلودگی بین سن بر حسب سال و آلودگی، 1/ 1 )فاصله اطمینان 95 %-1/17 1/04 ( است ) 001 / p> 0 ( و با افزایش 1 سال، شانس آلودگی 10 % افزایش م ییابد. فراوانی نسبی آلودگی در اسبان نر و ماده 73 / 32 % و %39/53 بود ) 05 / p<0 ( و شانس آلودگی جنس ماده 34 / 1 برابر جنس نر )فاصله اطمینان 95 % 61 / 2- 69 / 0( است. شیوع در اسبان دارای سابقهبیماری تنفسی و بدون آن به ترتیب 1/ 94 % و 74 / 31 % بود ) 001 / p> 0 (. شانس آلودگی اسبان دارای سابقه بیماری تنفسی 42 / 34 برابر )فاصله اطمینان 95 % 37 / 266 - 45 / 4( اسبان بدون سابقه بیماری تنفسی بود. شیوع در اهواز، شوشتر، باغملک، شوش، آبادان، رامهرمز و دزفول به ترتیبp> 0/001( %75 ،%22/22 ،%13/04 ،%69/23 ،%5/26 ،%34/62 ،%33/3 ( بود. موقعیت جغرافیایی، 6/ 29 % از نوسانات آلودگی را توجیه م ینمود. استرپتوکوکوس اکویی تحت گونه اکویی در کشت باکتریایی سوآ بهای بینی جدا نشد. نتیجهگیر ی نهایی: مطالعه حاضر نشان داد که شیوع سرمی استرانگلز در استان خوزستان بالا است و باید اقدامات کنترلی و پیشگیرانه مدنظر سیاست گذاران بهداشتی قرار گیرد.

Keywords:

اسب , اپیدمیولوژی , استرانگلز , استرپتوکوکوس اکویی تحت گونه اکویی

Authors

امیرحسین محمدی

دانش آموخته دکتری حرفه ای، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

مهدی پورمهدی بروجنی

گروه بهداشت و مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

داریوش غریبی

گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

علیرضا قدردان مشهدی

گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران