حبیب الله عباسی - استاد دانشگاه خوارزمی تهران
لیلا پیغمبرزاده - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه خوارزمی تهران

متن ها محصول اجبارهای اجتماعی و زبانی اند و به همین دلیل قواعد بازی را باید در کارکردهای نهادی یافت که تولید کننده گفتمان است بازخونی روایت راوندی از تاریخ ال سلجوق با رویکرد تحلیل انتقادی گفتنمان نشان می دهد که متن تولید شده در اواخر امپراطوری سلجوقی، بازتاب مجموعه ای از گفتمان های حاکم در سراسر عصر سلجوقی است مناسبات قدرت و مشروعیت که شاخصه گفتمان سلجوقی است به عنوان یک اصل تعمیم یافته در این متن انعکاس دارد و جنبه های معنی از هویت اجتماعی را باز تولید می کند هر یک از گفتمانهای دینی معطوف به قدرت، گفتمان مخالف و یا گریز از مرکز و گفتمان علمی معطوف به سیاست، در صورت بندی گفتمانی عصر سلجوقی از عناصر گفتمان های دیگر کمک می گیرد و آنها را به شبکه معانی خود پیوند می زند نهادهای اجتماعی عصر سلجوقی حاوی تشکیلهای گفتمانی ایدیولوژیکی است که از طریق نظارت سراسر بین، با گروه های مختلف موجود در نهاد قدرت ارتباط می یابد.

قدرت، ایدیولوژی ، گفتمان، فوکو، راحه الصدور، راوندی