نقد رهیافتهای ریالیستی و ایدیالیستی دیپلماسی مدرنو امکانات سیاست خارجی فطرتگرا در ایران

آنچه در روزگار ما بیش از همه در روابط بینالملل مورد اغماض قرار گرفته است بحث رعایت انسان و کرامت وجودی او است. بر این اساس سوال اصلی نوشتارحاضر این است که آیا فطرت، سیاستی رهآموز دیپلماسی بوده و ظرفیتی برای تدوین سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران دارد پرسشی که پاسخ آن بر اساس دستاورد تحقیق پیش روی بر این فرض استوار شد؛ فطرت، راه گذار از کاستیهای کنونی دیپلماسی در رویکردهای مدرن بوده و به دلیل توجه به ذات و ساحت وجودی انسان، واجد سنخی از دیپلماسی و دلالتگر سیاست خارجی در عالم واقع است. در همین راستا با دیدگاهی تطبیقی در ابتدا به مقایسه مفهوم اخلاق در رهیافتهای متفاوت معطوف به سیاست خارجی پرداخته، سپس در صدد نشان دادن اولویت بعد الهی و وجودی – فطری انسان بر نمودهای این جهانی و درنهایت در پی تدوین امکانات کلی سیاست خارجی سامانیافته بر اساس مفهوم فطرت هستیم.

Keywords:

فطرت , اخلاق , سیاست , گفتمان ریالیستی , گفتمان آرمانگرا