زندگی قبیله ای اعراب در شبه جزیره عربستان که مقتضای محیط زیست، و تجربه و میراث تاریخی آنان بود، بالتبع فرهنگ و ایستارهای مبتنی و ملتزم با چنین شیوه ای از حیات مانند عصبیت قبیله ای، منفعت جویی فردی و قبیله ای، جنگجویی و غارت، خشونت و سرسختی، سرکشی و آزادمنشی، غیرت و حمیت، غرور و اریحیت و... را در وجود ایشان پروریده و نهادینه کرده بود.پیدایش آیین اسلام و مساعی حضرت محمد در گسترش و نشر آموزه های آن، با مدعای ایجاد تحول فردی و اجتماعی برای نیل به بهروزی دنیوی و اخروی و تشکیل دولت و امت واحد در عربستان، توانست بسیاری از ایستارهای قبیله ای اعراب را تا حدی و برای مدت زمانی مسکوت یا در راستای اهداف خویش جهت دهی نماید؛ اما پس از مرگ او دیگر بار ریشه داری و استواری دیرین آنها در جامعه عربی رخ نمایاند و سرمنشا تحرکات و رقابت هایی گردید، که در حیات سیاسی،اجتماعی و مذهبی مسلمانان نقشی مهم ایفا کرد. در این میان، بدون شک، فرهنگ و ایستارهای قبیله ای اعراب متاثر از کاراکترهای محیطی، فرهنگی و اجتماعی عربستان بوده که در این مقاله، به بررسی این کاراکترها پرداخته شده است.