طاهره رحیمدل میبدی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی

مقدمه : شناخت درمانی مبتنی برذهن آگاهی، یکی از درمان های رفتاری نسل سوم در زمینه درمان اختلالات خلقی و اضطرابی است. هدف این پژوهش، بررسی اثر بخشی برنامه شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی، بر کاهش اضطراب، میزان و تعداد حملات هشت گانه در بیماران مولتیپل اسکلروزیس ( ام اس) بود. روش : نیمه آزمایشی و از طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل -کلیه بیماران انجمن ام اس شهر یزد که در طی چندین سال عضو مرکز تحقیقاتی ، درمانی و آموزشی بوده اند می شود. نمونه پژوهش حاضر را 30 نفر از بیماران مولتیپل اسکلروزیس ( ام اس) استان یزد که براساس پرسشنامه اضطراب بک و مصاحبه نیمه ساختار یافته اضطراب زیادی داشتند تشکیل دادند، که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده بودند و به صورت تصادفی در گروه های آزمایشی و گواه گمارده شدند. سپس گروه آزمایش در هشت جلسه آموزشی که به مدت دو ماه برگزار شد، شرکت کردند. در پایان مداخله درمانی دو گروه مجددا از همان ابزار ارزیابی شدند. یافته ها : نتایج پژوهش به خوبی نشان داد که در مرحله پس آزمون، نمرات اضطراب گروه آزمایش نسبت به گروه گواه به طور معناداری کاهش یافته است و این کاهش در مدت پیگیری یک ماه تغییر چشمگیری یافته است. بنابراین می توان گفت درمان مبتنی بر ذهن آگاهی می تواند اضطراب بیماران ام اس در شهر یزد را کاهش دهد. نتیجه گیری : نتایج براهمیت کاربرد این مداخلات در اضطراب افراد مبتلا به بیماری ام اس و ارایه افق های جدید در مداخلات بالینی این بیماران تاکید دارد.

بیماران مولتیپل اسکلروزیس، شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی، اضطراب