محمد پیش یار - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران - سازه دانشگاه آزاد واحد خمینی شهر

همزمان با پیشرفت تکنولوژی در صنعت ساختمان، همواره مهندسان سازه و زلزله به دنبال راهکارهایی جهت ارتقای عملکرد سازهها بهویژه در زمان بحران میباشند. استفاده از جداسازی لرزه ای سازهها روشی موثر جهت محافظت لرزهای سازهها میباشد که با افزایش دوره تناوب و میرایی سازه جداسازی شده، میتواند سطح عملکرد قابلیت بی وقفه را ایجاد نماید. در تحقیق حاضر با استفاده از روش تحلیل خطی تاریخچه زمانی به مقایسه عملکرد یک سازه بتنی 5 طبقه با پایه گیردار ومجهز به سیستم جداساز لرزهای اصطکاکی با مدل سازی در نرمافزار Etabs با استفاده از هفت زوج نگاشت پرداخته شده وهمچنین اثر جداسازها برروی تغییر مکان مطلق طبقات، شتاب مطلق طبقات وهمچنین میانگین نسبت تنشها مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصل از تحلیل حاکی از کاهش حداقل 10 وحداکثر 30 درصد در مقدار میانگین تنشها بوده، همچنین جابجایی مطلق طبقاتنیز در صورت استفاده از سیستم جداساز لرزهای در طبقات پایین افزایش ودر طبقات بالا کاهش یافته است، ضمن اینکه جابجایی نسبی طبقات در سیستم جداسازی شده نسبت به سیستم با پایه های ثابت کمتر میباشد

ارزیابی لرزهای ، سازههای جداسازی شده ، جداساز لرزهای اصطکاکی