صدیقه جاوید - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری از دانشگاه یزد
محمدحسین سرایی - دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه یزد

امروزه صنعت گردشگری به عنوان یکی از نیروهای محرکه در اقتصاد جهانی به شمار می رود و توسعه چشمگیری در جهان داشته است. کشور ایران به لحاظ امکانات بالقوه ی جلب گردشگر، دهمین کشور دنیاست و رشد و توسعه صنعت توریسم در ایران به عنوان یکی از راهکارهای رهایی از اقتصاد تک محصولی و متنوع سازی منابع درآمد کشور، باید بیش از پیش مورد توجه برنامه ریزان و سیاست گذاران کشور قرار گیرد شهرستان سرخس در شمال شرقی کشور با توجه به موقعیت استراتژیک و به نوعی مهم ترین نقطه بزرگراه ابریشم با توجه به پتانسیل های طبیعت گردی بسیار و توان بالقوه گردشگری و برخورداری از مواهب طبیعی غنی می تواند به یکی از قطب های مهم گردشگری کشور مطرح شود اما تاکنون به دلایل متعدد، استفاده بهینه و پایدار از این فرصت ها نشده است. روش مطالعه حاضر از نوع توصیفی و تحلیلی و همچنین پپیمایشی استفاده شده است در این پژوهش، با هدف ارایه مناسب ترین راهکارها برای توسعه گردشگری شهرستان و بهره گیری از مدل SOWT، فهرستی از نقاط قوت و ضعف و همچنین، فرصت ها و تهدیدهای گردشگری منطقه با استفاده از پرسشنامه و مصاحبه با مدیران و 50 نفر از مسیولان شهرستان شناسایی و ارایه گردید. نتایج نشان می دهد به منظور تقویت و توسعه گردشگری شهرستان مورد مطالعه راهبرد تهاجمی به عنوان یک بسته راهبردی برای سیاست گذاری و برنامه ریزی در راستای توسعه پایدار باید مورد توجه قرار گیرد. و همچنین ارزیابی راهبردهای تدوین شده براساس روش QSPM نشان می دهد که راهبرد بازنگری در نحوه ایجاد زیرساخت های جدید در منطقه برای جذب توریست خارجی با توجه به موقعیت شهرستان در کشور و پل ارتباطی شرق به غرب و امنیت خوب منطقه با مجموع نمره جذابیت منطقه با مجموع نمره جذابیت 3/59 دارای بالاترین اولویت به لحاظ توسعه گردشگری شهرستان بوده است.

گردشگری، راهبردها، توسعه گرشدگیر، مدل sowt، شهرستان سرخس