حسین جوانمردی قهدریجانی - کارشناسی ارشد مهندسی معماری کشتی ، دانشگاه صنعتی شریف، تهران

در طول فرآیند طراحی یک کشتی طراحان همواره تلاش می کنند تا محاسبات با دقت و حساسیت بالایی انجام شود تا در نتیجه بالاترین بازده برای سیستم رانش شناور طراحی شده فراهم گردد. گاهی اوقات برای افزایش این بازده از ملحقات متعددی در قسمت پاشنه ی شناور استفاده می شود، از جمله: نازل،حبابی و تیغههای پشت پروانه و...که این اعضا باعث همگرا شدن جریان پشت پروانه می شوند. این امر باعث افزایش کارایی و همچنین باعث کاهش ارتعاشات ناشی از عملکرد پروانه می شود.یکی دیگر از وسایلی که یک نوع سطح کنترل محسوب می شود و بر کارایی پروانه تاثیر چشمگیری می گذارد سکان با مقطع فویل یا همان سکانخط جریانی می باشد که باعث افزایش بازده ی پروانه می شود.در این مقاله ابتدا رابطه ی بین پروانه و سکان و بر هم کنش آنها بیان شده است ودر ادامه به تحلیل اثر سکان خط جریانی بر بازده ی پروانه برای یک نمونه یواقعی مدل شده پرداخته می شود که این بررسی به روش CFD انجام شده است. نتایج حاصل شده نشان دهنده ی تاثیرات مطلوب سکان با مقطع فویل بر بازده ی پروانه و ضرایب هیدرودینامیکی آن خواهد بود

سکان خط جریانی 2، بر هم کنش پروانه و سکان، بازده پروانه، سطح کنترلی، دینامیک سیالات محاسباتی