میثم علیپور اسپاهی - دانشجوی کارشناسی ارشد، مهندسی کشاورزی، علوم و صنایع غذایی، عضو باشگاه پژوهشگران و نخبگاه جوان دانشگاه آزاد اسلامی واحد آیت الله آملی، آمل، ایران
پیمان آریایی - استادیار گروه صنایع غذایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد آیت الله آملی، آمل، ایران

قدمت مصرف سموم شیمیایی در ایران به بیش از 50 سال و پس از جنگ جهانی دوم می رسد که در این مدت مقادیر زیادی از انواع سموم شیمیایی به کشور وارد شده و تا حدود یک دهه پیش با قیمت های بسیار ارزان از سوی دولت در اختیار کشاورزان قرار داده می شدند. پیامدهای ناگوار این سیاست نادرست که البته منحصر به کشور ما نبوده و در اغلب کشورهای جهان اجرا می شد، سم پاشی های بی رویه و بعضا غیر ضروری با سموم یارانه ای ارزان قیمت و بروز مشکلاتی چون تخدید سلامتی مصرف کنندگان در اثر باقی مانده سموم در محصولات کشاورزی، آلودگی آب، خاک و هوا، از بین رفتن دشمنان طبیعی و مقاومت فزاینده در آفات بود. امروزه با افزایش آگاهی جامعه نسبت به عوارض سوء کاربرد بی رویه سموم، خوشبختانه سازمان های مسیول در کشورمان به درستی سیاست ترغیب کشاورزان به کاهش مصرف سموم و تولید محصولات سالم و ارگانیک را در پیش گرفته اند. یکی از موضوعات مهم علوم و صنایع غذایی مبحث سموم طبیعی می باشد. اهمیت این سموم علاوه بر نقش ضد تغذیه ای و ضد سلامتی، در صنعت نیز بسیار قابل توج است. به این دلیل متخصصین صنایع غذایی سعی در شناخت ساختار شیمیایی، منابع مهم و نقش های ضد تغذیه ای آنها داشته اند. این سموم بر حسب ویژگی های مشخص خود در دسته جات مختلف طبقه بندی و بررسی می شوند.

سموم طبیعی، کشاورزی ارگانیک، مبارزه بیولوژیک