مریم نامور راد - دانشکده تخصصی دامپزشکی واحد علوم و تحقیقات تهران
عباسعلی مطلبی - سازمان تحقیقات و آموزش ترویج کشاورزی

این پروژه با هدف بررسی امکان استفاده از محلول سیستیین برای جلوگیری از ایجاد لکه سیاه در میگوی پرورشی و جایگزینی آن بجای ترکیبات شیمیایی مصنوعی بود. تیمارها شامل میگوی کامل کامل (باسرودم) غوطه ور شده در غلظت های 1% و 2% محلول سیستیین به مدت 2 دقیقه و میگوی شاهد بودند. تیمارها به مدت 5 ماه در سردخانه 18c- نگهداری شدند. کیفیت نمونه ها با استفاده از آزمایش های شیمیایی و حسی مورد ارزیابی قرار گرفت. در مورد ویژگی های شیمیایی (پروتیین، رطوبت، چربی، خاکستر، پراکسید، PH، TBA، TVN) مشخص گردید در مورد فاکتور پروتیین و رطوبت، بین هر سه تیمار تفاوت معنی دار بوده است. (p<0/05). لازم به ذکر است رطوبت، در کلیه تیمارها کاهش یافته است و داده ها تا ماه دوم در هر سه تیمار معنی دار بوده است (p<0/05) و پس از آن تا ماه پنجم تفاوت معنی دار بین تیمارها مشاهده نگردید (p<0/05) در مورد فاکتور چربی و خاکستر، در بین تیمارها تفاوت معنی دار نبوده است. (p<0/05). در مورد فاکتور پراکسید، در کلیه تیمارها روند افزایشی بوده است و تفاوت داده ها در تیمار شاهد و تیمارهای محلول سیستیین معنی دار بوده است (p<0/05). در مورد فاکتور TBA، در کلیه تیمارها روند افزایشی بوده است و بین داده ها در هر سه تیمار در طول زمان تفاوت معنی دار بوده است (p<0/05). در مورد فاکتور TVN، در کلیه تیمارها روند افزایشی بوده است و داده ها در هر سه تیمار در طول زمان معنی دار می باشند (p<0/05). در مورد PH، در طول زمان ماندگاری در هر سه تیمار کاهش یافته است و تفاوت داده ها در بین هر سه تیمار معنی دار بوده است (p<0/05). از نظر ارزیابی تازگی و کیفی بین تیمارهای محلول سیستیین 1% و 2% و تیمار شاهد تفاوت معنی دار نبوده است. (p<0/05) و می توان سیستیین را جایگزین آنتی اکسیدان شیمیایی نمود.

میگوی سفید غربی ، پلی فنول اکسیداز ، آنتی اکسیدان ، محلول سیستیین