اثربخشی تدریس به روش مشارکتی بر رشد مهارتهای اجتماعی دانش آموزان

پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر تدریس به روش مشارکتی بر رشد مهارتهایاجتماعیدانشآموزان پسرپایه اول ابتدایی، اجراء شده است. در این راستا سه فرضیه در خصوص تاثیر مثبت این روش بر رشد مهارتهای اجتماعی، رفتارهای اجتماعی مناسب و کاهش رفتارهای اجتماعی نامناسب، مطرح شده است. روش پژوهش ازنوع شبه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون می باشد. به منظور بررسی فرضیهها، از میان مدارس ابتدایی پسرانه منطقه 14 شهر تهران که جامعه آماری پژوهش را تشکیل داده است، یک مدرسه با روش مرحله ایانتخاب گردید و 40 دانش آموز پایه اول، آموزشها را دریافت نمودند و 40 دانش آموز دیگر با عدم دریافتآموزشها، گروه گواه را تشکیل داده اند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه مهارت اجتماعی متسون )فرم معلم( می باشد. دادهها با استفاده از آزمون t گروههای مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. نتایج حاصل از اجرای اینآزمون حاکی از تاثیر مثبت و معنادار متغیر مستقل )آموزش به روش مشارکتی( بر متغیرهای وابسته )مهارتهای اجتماعی، رفتارهای اجتماعی مناسب و رفتارهای اجتماعی نامناسب( است که بدین ترتیب سه فرضیه پژوهش مورد تایید قرار گرفته است.

Keywords:

روش تدریس مشارکتی , مهارتهای اجتماعی , رفتارهای اجتماعی مناسب و رفتارهای اجتماعی نامناسب