مرضیه مشعل پورفرد - مربی، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.

هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه کمال گرایی والدین با پیشرفت تحصیلی فرزندان آنها در شهراهواز بود. جامعه آماری این پژوهش را تمامی دانش آموزان متوسطه شهراهواز تشکیل دادند که تعداد 702 نفر از آنها به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی چند مرحله ای انتخاب شد. ابزار اندازه گیری شامل مقیاس کمال گرایی والدین )APS )و پیشرفت تحصیلی هرمس بود. روش تحقیق از نوع همبستگی پیرسون بود. یافته های پژوهش نشان داد که کمال گرایی والدین با سطح معناداری007/0 و ضریب احتمال کمتر از 00/0 با پیشرفت تحصیلی دانش اموزان رابطه مستقیم دارد. لذا می توان نتیجه گرفت که کمالگرایی والدین می تواند شاخصی برای پیشبینی پیشرفت تحصیلی دانش اموزان باشد و کمال گرایی سازنده والدین می تواند موجبات ارتقاء پیشرفت تحصیلی در فرزندانشان را فراهم نماید.

کمال گرایی، پیشرفت تحصیلی، دانش آموزان، والدین