بررسی رابطه بین جو سازمانی با هوش سازمانی و کار آفرینی در وزارت آموزش و پرورش

منظور از هوش سازمانی عبارت است از توانایی بالقوه سازمان در تحرک بخشیدن به توانمندیهای ذهنی البته کارافرینی نیز خود یک سبک مدیریتی است که شامل تعقیب فرصت ها بدون توجه به منابعی ست که در کنترل است هدف پژوهش تعیین رابطه بین هوش سازمانی و جو سازمانی و هوشسازمانی و کارافرینی در وزارت آموزش و پرورش است . پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی است که از نتایج ان می توان در وزارت اموزش و پرورش استفاده نمود. بر اساس چگونگی به دست اوردن داده ها مورد نیاز، توصیفی است. در مطالعه از مقالات مرتبط و آرشیو نشریه های دانشگاهی و تحقیقیو مقالات اینترنتی و مطالعات کتابخانه ای سنتی و الکترونیکی استفاده شده است. کار آفرینی از اصلی ترین دغدغه های تمام دولتها محسوب میشود و آموزش و پرورش به عنوان مهد تمام آموزشها و خواستگاه علوم و پرورش نخبه ها و استعداد های شغلی مختلف باید در اولویت دو موضوع مهم قراربگیرد . نتایج حاکی ازآن است که ، جو سازمانی سالم و مطلوب موجب رشد تونایی های فردی افراد می شود و باعث فعال شدن هوش سازمانی و تمایل افراد به استفاده از هوش فردی و تبدیل ان به هوش سازمانی می شود و همچنین جو سالم و فعال شدن هوش سازمانی باعث ترغیب و افراد به فعالیتهای کارفرینی می شود . جو سازمانی ناسالم و نامطلوب می تواند محیطی سرشار از سوء ظن و دشمنی به وجود اورد که هر گونه مدیریت مشارکتی و همکارانه را به شکست وادارد. بین مدیریت دانش و ابعاد آن با توانمندسازی، بین مدیریت دانش و ابعاد آن با بهرهوری کارکنان، بین توانمندسازی و ابعاد آن با بهرهوری، بین مدیریت دانش وتوانمندسازی بابهرهوری رابطه معنا داری وجود دارد .

Keywords:

جو سازمانی , هوش سازمانی , وزارت آموزش و پرورش , کارآفرینی