اثربخشی روش تدریس بدیعه پردازی بر درگیری تحصیلی دانش آموزان ششم ابتدایی شهر گناباد

این پژوهش با هدف اثربخشی روش تدریس بدیعه پردازی بر درگیری تحصیلی دانش آموزان ششم ابتدا یی شهر گناباد از طریق روش پژوهش شبه آزمایشی به انجام رسیده است. جامعه آماری کلیه دانش آموزان دختر پایه ششم شهر گناباد در سال تحصیلی96-95بوده است. با استفاده از نمونه گیری تصادفی خوشه ای تعداد 50 نفر از دانش آموز از بین آنان انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل(هر گروه 25 نفر) گمارده شدند. گردآوری دادهها با استفاده از پرسشنامه درگیری تحصیلی شریفی(1391 (صورت گرفته است. در این پژوهش پایایی پرسشنامه درگیری تحصیلی با استفاده از آلفای کرانباخ 77/0 به دست آمد. از تحلیل کوواریانس برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد که تاثیر روش تدریس بدیعه پردازی بر درگیری تحصیلی دانش آموزان معنادار است. نتیجه گیری: با توجه به نتایج، می توان نتیجه گرفت که اگر روش تدریس بدیعه پردازی در مدارس به کارگرقته شود دانش آموزان در درگیری تحصیلی پیشرفت چشمگیری خواهند داشت.

Keywords:

روش تدریس بدیعه پردازی , درگیری تحصیلی