تاثیر کاربری فضای سبز در بهسازی بافت شهری نمونه موردی: شهر ساری

فضای سبز شهری ، نوعی از سطوح کاربردی زمین شهری با پوشش گیاهی انسان ساخت است که هم واجد بازدهی اجتماعی و هم واجد بازدهی اکولوژیکی می باشند. کاربریهای عمومی در بسیاری از شهرها به دلایلی چون تراکم بالای جمعیت ، عدم انتظام در اسقرار و مکان گزینی و عدم توجه به شعاع دسترسی و آستانه های جمعیتی قادر به ارایه خدماتمطلوب به شهروندان نمی باشند این موضوع در شهرهای و به خصوص شهر توریستی ساری و به ویژه برای کاربرهایی نظیر فضای سبز ) پارکهای شهری ( از نمود بیشتر برخوردار است در خدمات رسانی شهری تنها افزایش تعداد مراکز خدماتی دلیلبر خدمات رسانی مناسب نبوده بلکه آن چه حایز اهمیت است توزیع بهینه این مراکز می باشد. روش پژوهش توصیفی تحلیلی بوده و با توجه به ماهیت پژوهش، داده های مورد نیاز از طریق مطالعات اسنادی شامل - کتب، مقالات، آمارنامه ها،گزارشها و مطالعات میدانی مثل مصاحبه و مشاهده عینی و ... جمع آوری شده است. در این میان فضای سبز که به علت گسترش بی رویه شهر و تبدیل باغات و اراضی کشاورزی به بافت شهری به خصوص شهرهای ساحلی با تهدیدات جدی مواجه شده است ، با معظلاتی همچون عدم استقرار و مکان یابی صحیح در سطح شهر ، استفاده از فضاهای نامناسب ، عدمرعایت همجواریها ، عدم توجه به سرانه ها ، استاندارها و ... روبرو گردید. مطالعات پژوهشی بهترین راهکار جهت بررسی و تحلیل هر یک از این نوع مسایل و مشکلات بوده و در نهایت به ارایه را ه حلهایی جهت کاهش و رفع این معضلات خواهدانجامید. در این مقاله به بررسی تاثیر کاربری فضای سبز در بهسازی بافت شهری نمونه موردی: شهر ساری پرداخته شده است، تا تاثیر تعیین کننده و بسزایی کاربری فضای سبز در بهسازی بافت های شهری در شهر ساری خواهد داشت

Keywords:

کاربری فضای سبز , بهسازی بافت شهری , شهر ساری