ارزیابی و تحلیل فضای سبز شهری(مطالعه موردی شهرخاش)

برنامه ریزی و طراحی فضا و مناظر شهری بدون توجه به مسایل، ضوابط ، معیارها، استانداردها و الگوی مطلوب و بهینه جهت گسترش توسعه و طراحی های شهری ممکن نیست. یکی از این برنامه ریزی ها و طراحی ها برنامه ریزی فضای سبز شهری است، در هر فضای شهری بخشی از سیمای شهر به کاربری فضای سبز اختصاص می یابد.یکی از اهداف اصلی در طراحی فضای سبز ، دستیابی به آثار اجتماعی آن در هر چه نزدیک تر کردن استان و طبیعت است. برای ارایه خدمات فضای سبز مطلوب باید معیارهایی را در مکان یابی و استقرار در محل رعایت نمایند؛ که اگر این معیارها به طور کامل تحقق نیابند، کاربری فضای سبز قادر به ایفای نقش خود نخواهد بود. برای همین منظور فضای سبز خاش مورد مطالعه قرار گرفت. این شهرستان با داشتن 23105 کیلومتر مربع و 57298 نفر (طبق سرشماری 1390 (دارای سرانه فضای سبز 4متر مربع برای هر نفر است. در حالیکه این مقدار در سطح کشور 12 -7 متر مربع و استاندارد فضای سبز جهانی 50 -25 متر مربع برای هر نفر می باشد. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که شهر خاش با کمبود فضای سبز مواجه است و در سازگاری کامل در ماتریس سازگاری، مطلوبیت کامل در ماتریس مطلوبیت، کاملا متناسب در ماتریس ظرفیت و کاملا مناسب در ماتریس وابستگی می باشد.

Keywords:

کاربری فضای سبز , ماتریس , شهرخاش