خصوصی سازی در شرکت واحد اتوبوسرانی تهران

خصوصی سازی اتوبوسرانی، در معنای دریافت اتوبوس های سهمیه یی از وزارت کشور و واگذاری آن به بخش خصوصی،هم نوعی خصوصی سازی ناقص است به دلیل اهمیت زیاد حمل و نقل عمومی به ویژه اتوبوسرانی در توسعه شهری، موفقیت در برون سپاری این خدمات به بخش خصوصی اهمیت فراوانی دارد . در برون سپاری این خدمات، حق حاکمیت به عنوان یکی از عوامل تاثیر گذار باید مورد توجهقرارگیرد.در این مطالعه چالشهای مورد نظر با استفاده از گزارشهای موردکاوی و انجام مصاحبه نیمه ساختار یافته با مدیران ارشد شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه استخراج و با بررسی بیشتر، دلایل ریشهای آنها شناسایی شده اند. همچنین توانمندیهای لازم برای جلوگیری از پیدایش این چالشها با بررسی گزارشات موردکاوی منتشر شده و انجام مصاحبه با خبرگان این بخش به دست آمده است.

Keywords:

حاکمیت , چارچوب تصمیم ساز حاکمیت , ریسک برون سپاری , قابلیتهای سازمانی و پیمانکار