بررسی پروتکل های خوشه بندی انرژی کارآمد در شبکه های حسگر بی سیم ناهمگن

شبکه حسگر بیسیم تکنولوژی رو به رشد در دهه اخیر می باشد؛ انتظار می رود که در سال های آینده کاربردهایش گسترده تر گردد وتوسعه آن افزایش یابد. این نوع شبکه دارای کاربردهای بسیاری در زمینه های نظامی، پزشکی، کشاورزی و... می باشد. شبکه حسگربیسیم از تعداد زیادی گره حسگر تشکیل شده که این گره ها دارای اجزایی به نام سنسور، پردازشگر، حافظه، باتری و برد رادیویی هستند. چالش هایی که در این شبکه ها رخ می دهند عبارتند از: مقیاس پذیری، تحمل پذیری خطا، خرابی گره، تاخیر، گم شدن بسته،انتقال، اتصال و پوشش؛ اما چالش اصلی در این چنین شبکه هایی طول عمر محدود باتری است. بنابراین مدیریت انرژی موضوعی اساسی در شبکه های حسگر بی سیم می باشد. بسیاری از پروتکل های مسیریابی با هدف صرفه جویی در انرژی و در نتیجه افزایشطول عمر شبکه طراحی شدهاند. پروتکل های مسیریابی به سه دسته: 1- پروتکل های با محوریت داده 2- پروتکل های سلسله مراتبی (خوشه بندی) 3- پروتکل های مبتنی بر مکان؛ تقسیم بندی شده اند. در این مقاله برخی از پروتکل های خوشه بندی انرژی کارآمد که در افزایش طول عمر شبکه حسگر بی سیم موثر می باشند تشریح و مقایس های بین آنها انجام شده است.

Keywords:

شبکه حسگر بیسیم , شبکه حسگر بیسیم ناهمگن , پروتکل های خوشه بندی انرژی کارآمد