پوریا کریمی - کارشناسی مهندسی صنایع، دانشکده مهندسی، دانشگاه بوعلی سینا
جواد بهنامیان - استادیار گروه مهندسی صنایع ،دانشکده مهندسی، دانشگاه بوعلی سینا

امروزه مفاهیم توسعه پایدار بیش از پیش در کانون توجه محققان و مدیران ارشد صنعت قرار گرفته است. در همین راستامبحث زنجیره های تامین پایدار نیز مورد توجه واقع شده است. در سالهای اخیر با افزایش نگرانی درمورد مسایل زیست محیطی ووضع قوانین سخت گیرانه همچنین افزایش توجهات به جنبه های اجتماعی بنگاه های اقتصادی، مراکز تولیدی ملزم به انجاماقداماتی شده اند تا آسیب های وارده به محیط زیست را به حداقل برسانند و نیز تاثیرات مطلوب اجتماعی خلق کنند. از طرفیتوجه مراکز تولیدی بر مسایل اقتصادی و تمایل به افزایش سود با انجام اقدامات زیست محیطی و اجتماعی در تناقض است وصنایع عمدتا در انتخاب روشهای تصمیم گیری برای پیشبرد اهداف ذکر شده دچار مشکلات می شوند. بدین جهت در این مقالهیک مدل برنامه ریزی ریاضی چند هدفه اقتصادی- زیست محیطی- اجتماعی جهت طراحی شبکه زنجیره تامین حلقه بسته ارایه شده که شامل حداقل نمودن هزینه های زنجیره، حداقل نمودن میزان آسیب های زیست محیطی و نیز لحاظ نمودن پارامترهایاجتماعی می باشد.

طراحی شبکه، زنجیره تامین حلقه بسته، پایدار، بازفرآوری محصولات، محیط زیست