عوامل مؤثر بر پذیرش سامانه مدیریت شهری تهران ( 137 ) توسط شهروندان

با رشد فزاینده جمعیت در کلان شهر تهران و به دنبال آن افزایش مشکلات و مسائل ناشی از شهرنشینی در ابعاد وسیع اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و زیس تمحیطی لزوم ایجاد و استفاده از بسترهای مدیریت شهری جدید همراه با به روزترین و کاربردی ترین فناوری ها احساس می شود. یکی از مشکلات رایج و فراگیری که در مدیریت کلان شهر تهران مشاهده می شود، ضعف دریافت اطلاعات به موقع مدیران شهری در باره نیازهای شهروندان و تشخیص ضرورت های ارائه خدمات شهری در نواحی و مناطق مختلف شهرداری می باشد. در این میان یکی از بهترین روش ها برای کسب اطلاعات دقیق در زمینه مسائل و مشکلات شهروندان و دریافت نقطه نظرات مردم پیرامون مدیریت شهری، ایجاد خطوط ارتباطی مناسب با شهروندان و کسب اطلاعات از طریق خود آنان می باشد و این مهم با ایجاد سامانه موسوم به 137 در شهرداری تهران دنبال می شود. در این پژوهش کاربردی که اطلاعات آن از میان 412 نفر از شهروندان تهرانی و با استفاده از پرسشنامه گردآوری شده است، سعی بر آن است که تعدادی از عوامل مؤثر بر میزان استفاده از خدمات مرکز تازه تأسیس سامانه 137 توسط شهروندان بررسی شود تا از طریق شناسایی این عوامل، به فراگیر شدن هر چه بیشتر بهره گیری از این سامانه به عنوان یکی از زیر مجموعه های ضروری تحقق نتیجه پژوهش حاکی از آن است که مه مترین عامل تأثیرگذار بر پذیرش سامانه 137 توسط شهروندان « شهر الکترونیک » کمک شود. «درک سودمندی و احساس مفید بودن سامانه» است و عامل « درک سهولت استفاده از سامانه » نیز می تواند در میزان استفاده عملی شهروندان از آن تأثیر به سزایی داشته باشد.

Keywords:

سامانه مدیریت شهری 137 , الگوی پذیرش فناوری (TAM) , پذیرش فناوری , درک سودمندی , سهولت استفاده