مساله مسیریابی وسیله نقلیه با زمان سفر غیرثابت و کاهش ریسک مسیر

در این پژوهش، مساله مسیریابی وسیله نقلیه با زمان سفر غیرثابت که یکی از کاربردیترین مسایل موجود در لجستیک، بهویژه لجستیک شهری است، در نظر گرفته شده است. در مسایل کلاسیک مسیریابی وسیله نقلیه وابسته به زمان (TDVRP)عموما فرض میشود که زمان سفر بین دو مکان ثابت است. اما این مساله در محیطهای شهری به دلیل وجود ساختارهای پیچیدهجاده ای و محدودیت های مختلف ترافیکی، زمان سفر در طول یال وابسته به زمانی است که سفر طی آن انجام میشود. بنابراین دراین پژوهش، با توجه به وجود بیش از یک مسیر بین دو مکان، برای هر یک از این مسیرها یک ریسک برای رسیدن به مشتری درنظر گرفته شد. همچنین، مقرون به صرفه بودن استفاده از چندین انبار برای شرکتها به دلیل افزایش تعداد مشتریان از یک سو ونیاز به کاهش سرمایه گذاری اولیه روی ناوگان حمل و نقل از سوی دیگر، و با توجه به وجود تنوع در کالاهای سفارش داده شدهتوسط مشتری، ابعاد کالاها نیز به عنوان یک عنصر تاثیرگذار در مساله در نظر گرفته شده است. کمینه سازی زمان بازگشت به انبارو کمینه سازی ریسک اهداف این پژوهش هستند. برای حل مساله از دو روش فراابتکاری NSGAII و SPEAII استفاده شد. نتایجآزمایشات عددی نشان داد که روش NSGAII در شاخص متوسط فاصله از نقطه ایده آل و شاخص یکنواختی نسبت به روشSPEAII عملکرد بهتری داشته است.

Keywords:

مسیریابی وسیله نقلیه با زمان سفر غیرثابت , ریسک مسیر , چند دپویی , محدودیت بارگیری , الگوریتم های فراابتکاری