برنامه ریزی فرهنگی برای شهروندی الکترونیک با تأکید بر نقش آموزش

پیشرفت فناوری اطلاعات و ارتباطات را میتوان یکی از دستاوردهای بشر دانست که، در صورت استفاده صحیح از آن میتواند جامعه را به آرمان شهر(مدینه فاضله ) نزدیک کند. هدف این نوشتار تبیین رابطه فناوری اطلاعات و برنامه ریزی فرهنگی با تأکید بر پدیده شهروند الکترونیک است .از جمله سئولاتی که به آنها پرداخته شده عبارتند از : برنامه ریزی آموزشهای مورد نیاز شهروندان الکترونیک از بُعد فرهنگی کدام است ؟ چالشهای فرهنگی حاصل از توسعه یک جانبه فناوری،بدون برنامه ریزی(تأخر فرهنگی) چیست ؟ روش تحقیق مروری‐تحلیلی است که با استفاده از روش کتابخوانی ،گزارشات رسمی دولتی وتجربیات شخصی اعمال شده است .یافته های آنرا بطور خلاصه میتوان چنین بیان کرد: به منظور فرهنگ سازی و کنترل چالشها ،باید در سه راستای زیر بصورت همزمان برنامه ریزی نمود .بُعد شخصی شامل برنامه ریزی آموزش مهارتهای رایانه ،افزایش دانش اطلاعاتی ،آموزش زبان انگلیسی و..... ، بُعد خانوادگی شامل برنامه ریزی آموزش راههای کنترل فرزندان، پیشگیری از اعتیاد به اینترنت،هویت سازی، افزایش اعتماد به نفس، تقویت بنیه اعتقادی ملی و..... ودر بعد اجتماعی برنامه ریزی فعالیت هائی از قبیل تنظیم قوانین و مقررات دنیای مجازی، کاهش هزینه ها ، سهولت دسترسی به ابزار .

Keywords:

فرهنگ , شهروند الکترونیک , اینترنت , آموزش , برنامه ریزی فرهنگی , فناوری اطلاعات و ارتباطات