پری شکری فیروزجاه - استادیارگروه جغرافیا گرایش برنامه ریزی شهری دانشگاه پیام نورتهران ایران
حسن احمدی - استادیار گروه جغرافیا گرایش برنامه ریزی شهری دانشگاه تربیت مدرس تهران ایران
منان محمدزاده سرستی - دانشجوی کارشناسی ارشدجغرافیا گرایش برنامه ریزی شهری
رحمانعلی حق شناس گتابی - کارشناس ارشدجغرافیا گرایش اقلیم شناسی اداره کل هواشناسی مازندران

اگرشهررا به مانند یک موجود زنده فرض کنیم برای ادامه زندگی به سرزندگی و نشاط نیازمند است نقش فضای شهری یا به عبارتی فضایی که درآن تعاملات اجتماعی شهروندان شکل میگیرد و فرهنگ جامعه دربسترآن ارتقا می یابد درکشورما روزبه روز درحال افول است یکی ازمشکلات عمده زندگی شهری بشرامروزی سرسپردگی بیش ازحد به حرکت سواره و درنتیجه غفلت ازحرکت پیاده و ساماندهی فضاهای آن می باشد جهت رسیدن به شهری شاد و سرزنده نیازمند شناخت شاخصها و مولفه های تاثیرگذار برافزایش کیفیت فضای شهری بخصوص خیاباهای شهری و مسیرهای عابرپیاده هستیم هدف ازاین پژوهش بررسی شاخصها و مولفه های تاثیر گذا ربرارتقا کیفیت فضای شهری به منظور دستیابی به شهرشاد و سرزنده دریکی ازمسیرهای پرتردد عابرپیاده شهربابل است روش این پژوهش توصیفی پیمایشی می یابد و داده های آن ازطریق منابع کتابخانه ای و میدانی پرسشنامه جمع اوری گردیده است جامعه آماری تحقیق شامل کلیه عابران پیاده درمسیرعابرپیاده مورد مطالعه می باشد تعداد نمونه براساس فرمول کوکران 300نفر براورد گردید که به روش تصادفی ساده ازمیان عابران پیاده انتخاب گردید نتایج تحقیق نشان میدهد که شاخص های اجتماعی فرهنگی خدماتی رفاهی زیست محیطی و زیبایی شناختی درارتقا کیفیت فضای شهری و بخصوص مسیرعابرپیاده موثربوده اند همچنین مولفه های الویت با عابرپیاده اسایش ذهنی و روحی و سروصدا بترتیب بابارهای عاملی 0/868و0/842و0/789بیشترین و مولفه های تناسب رنگ درمصالح کارایی مبلمان و سازگاری مصالح بامحیط زیست بترتیب بابارهای عاملی 0/332و0/339و0/489 درپایین ترین سطح ازتاثیرپذیری قرارگرفته اند همچنین باتوجه به میزان همبستگی میان شاخصها و کیفیت فضای شهری شهربابل تا حدودی به شهرشادوسرزنده نزدیک می باشد

کیفیت فضای شهری، مسیرعابرپیاده، شهرشاد وسرزنده، شهربابل