صالح خدیور - دانشکده کامپیوتر، دانشگاه علم و صنعت،تهران
یونس رحمانی - دانشکده کامپیوتر، دانشگاه علم و صنعت،تهران

ایجاد و توسعه ی شهر الکترونیکی امروزه شامل عوامل و شاخص های متعددی می باشد.یکی از این شاخص ها آموزش الکترونیکی می باشد.آموزش الکترونیکی یک روش کارا برای ارائه طیف گسترده از مباحث آموزشی به شهروندان است.اگر خواهان توسعه شهر الکترونیکی باشیم،آنگاه قطعا قبول خواهیم داشت یکی از مهمترین مولفه های دیجیتالی شدن زندگی شهروند امروزی آموزش الکترونیک خواهد بود.در حال حاضر رایج ترین و مهمترین نوع از این پدیده جدید دانشگاه مجازی می باشد.مزایای بیشمار این پدیده ی نو در صنعت آموزش بر هیچ کس پوشیده نیست،لیکن را هاندازی و به کارگیری آن با مسائلی مواجه است که در برخی از کشورها به خصوص کشور ما این مسائل بیشتر به چشم می آید که برخی سخت افزاری، برخی نر مافزاری و برخی فرهنگی و نیز برخی به نیروی انسانی و روش مدیریت آموزش مربوط می شود.از این رو است که با توجه ضرورت وجود این چنین سیستم هایی برای تحقق شهر الکترونیک در این مقاله سعی شده به این مشکلات و چالش ها پرداخته شود و فرض بر این است که خواننده با آموزش الکترونیکی و ویژگیهای آن آشنایی کامل دارد.این مقاله با بررسی یک مطالعه موردی (اولین دانشگاه مجازی رسمی ایران ) مشکلات و مسائل دانشجویان طی یک تحقیق پیمایشی مورد استخراج قرار گرفته و داده های گردآوری شده با استفاده از آزمونهای آماری مورد تست و بررسی قرار گرفته است . نتایج به دست آمده نشان می دهد که علی رغم وجود مشکلات و مسائل فنی در زمینه زیر ساخت ها ، مسائل فرهنگی ، اجتماعی و مدیریتی از جمله چالش های پیش روی این دانشگاه ها در ایران هستند .

آموزش مجازی ، دانشگاه مجازی ، شهر الکترونیکی ، دانشگاه الکترونیکی علم و صنعت ، چالش های آموزش الکترونیکی