رقیه صلبی - دانشجوی کارشناسی ارشد مکانیزاسیون کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
عباس روحانی - استادیار گروه مکانیک بیوسیستم دانشگاه فردوسی مشهد
محمد طبسی زاده - استادیار گروه مکانیک بیوسیستم دانشگاه فردوسی مشهد

امروزه با مکانیزه شدن سیستمهای کشاورزی، انجام به موقع فعالیتهای کشاورزی نیازمند برنامهریزی صحیح ماشینها میباشد. از کار افتادن برنامهریزی نشده دستگاهها و سیستمها موجب وقوع اخلال در سطوح مختلف تولیدی و پشتیبانی میشود و میتواند به عنوان تهدیدی در جهت افزایش هزینههای تولید تلقی شود. شاخصهای کمی قابلیت اطمینان سیستمها به این دلیل اینکه برای برنامه ریزی، اجرا، نگهداری و تعمیرات و اهداف نظارتی مورد استفاده قرار میگیرد، مهم است، به همین دلیل مدیران اغلب به دنبال ماشینهایی با قابلیت اطمینان بالا میباشند. با افزایش کارکرد ماشینهای کشاورزی نرخ خرابی افزایش و میانگین قابلیت اطمینان کاهش مییابد. این تحقیق با هدف ارزیابی و تحلیل قابلیت اطمینان سیستمهای تراکتورهای جاندیر 3140 موجود در مزرعه آستان قدس رضوی انجام شد که شامل تجزیه و تحلیل آماری بر روی زمانهای منتهی به خرابی 28عدد تراکتور با استفاده از نرمافزار Minitab16 بر مبنای توزیع ویبول میباشد. قابلیت اطمینان کل تراکتور برای 100ساعت 9 %محاسبه شد، این نشان میدهد که عمر اقتصادی تراکتورها پایان یافته است و با توجه به اینکه در هر یک از سیستمها مقدارB> 1میباشد، نرخ خرابی با گذشت زمان افزایش مییابد و این امر بیانگر این است که زمان مناسبی برای جایگزینی تراکتورها میباشد.

تراکتور جاندیر، توزیع ویبول، عمر اقتصادی، قابلیت اطمینان، نرخ خرابی