مروری بر اثرات تنش بخصوص خشکی در گیاهان و نقش اسمولیتها وهورمونهای خارجی در افزایش مقاومت به تنش در گیاهان مختلف

تنش معمولا بهعنوان یک عامل خارجی که باعث تاثیر منفی در زندگی گیاه میشود تعریف میگردد، تحمل به تنش )مقاومت به تنش(، قابلیت گیاه در روبرو شدن با شرایط نامساعد محیطی می باشد. بیشتر تنشهای محیطی به هم وابسته بوده و پاسخهای مشابهای از طرف گیاه به تنشها داده میشود، تمام این واکنشها بر اساس تنظیمکنندهها و هورمونهای گیاهی از جمله آبسیزیک اسید و غیرهسیگنال دهی و در پاسخ به این سیگنالها واکنشهای گیاه که بیشتر تنظیم اسمزی و حفظ آماس سلول،حفظ غشاء و حفظ پروتیینهای اساسی است رخ میدهد. درعینحال این واکنشها باید به نحوی باشد که فعالیتهای متابولیسمی سلول دچار آشکار نشود، تیمار گیاهبا این هورمونها و یا مواد تنظیمکننده اسمزی با غلظت مناسب بهصورت خارجی باعث افزایش مقاومت گیاه به تنش میگردد که البته بسته به مرحله رشدی و موقعیت گیاه فرق میکند. کاربرد خارجی پرولین و گلایسین بتایین، میتواند نقش مهمی در افزایش مقاومتبه تنش در گیاهان ایفا کند، تجمع پرولین در سیتوپلاسم همراه با کاهش غلظت یونهای سمی و افزایش در حجم آب سیتوسلی است. کاربرد خارجی گلایسین بتایین ممکن است به گیاهانی که تجمع این ماده در آنها اندک و یا اصلا وجود ندارد، کمک کند. تحقیقاتنشان داده است که برخی ترکیبات شیمیایی از جمله سیلیکون و نیتریک اسید با دخالت در مسیرهای سیگنالی در تعدیل تنشها موثرند. همچنین سالیسیلیک اسید بهطور بالقوه رنج وسیعی از پاسخهای متابولیکی در گیاهان را ایجاد میکند. در بسیاری از موارد،ارتباط نزدیکی بین مقاومت گیاه به تنشها و تولید و تجمع پلی آمینها )پوترسین، اسپرمین و اسپرمیدین( در گیاهان مشاهدهشده است.

Keywords:

تنش , پرولین , گلایسینبتایین , سیلیکون , جاسمونیک اسید