بررسی اثر اجرای سیستم آبیاری قطرهای در تاکستان چند ساله بر برخی ویژگیهای میوه انگور (مطالعه موردی منطقه ناغان)

محدودیت منابع آبی در شرایط آب و هوایی ایران، مشکل اصلی در راه افزایش تولید محصولات کشاورزی میباشد. روشهای آبیاری قطرهای به لحاظ توان مطلوب در توزیع آب با بازدهی بالا راه حل مناسب برای بهرهوری بهینه از منابع آبی است. در این پژوهش، مقایسهای بین روش آبیاری قطرهای و آبیاری سطحی متداول در منطقه، روی ویژگیهای فیزیولوژیکی انگور انجام شد. بدین منظور، آزمایشی در سال 1395 در قالب طرح بلوکهای کاملا تصادفی در چهار تکرار برای بررسی اثر روش آبیاری بر پارامترهای فیزیولوژیکی این گیاه انجام گرفت. تیمارها شامل آبیاری قطرهای و آبیاری سطحی متداول منطقه بودند. در انتهای آزمایش تعداد حبه، وزن حبه، وزن 100 حبه، وزن خوشه، طول خوشه، وزن تر کل محصول، وزن خشک کل محصول و RWC اندازهگیری شد. محاسبات آماری،تجزیه واریانس و مقایسه تیمارها از طریق آزمون LSD نشان داد که تعداد حبه در تیمار دارای اختلاف معنیدار بود، در وزن حبه، وزن 100 حبه، وزن خوشه و RWC تفاوت معنی داری در سطح احتمال 5 درصد در تیمارها مشاهده نشد، وزن خوشه و RWC در تیمار شاهد میانگین بیشتری داشتند. همچنین وزن تر کل محصول و وزن خشک کل محصول اختلاف معنیداری نداشتند اما در تیمار آبیاریمتداول در منطقه میانگین آنها بیشتر بود.

Keywords:

آبیاری قطرهای , وزن 100 حبه , RWC